Suskun Gül Bahçeleri Şiiri - Nimet Öner

Suskun Gül Bahçeleri

Kadınlar bazı sabahlar
bir çiçek gibi uyanır yalnızlığa
Ne su isterler ne güneş
Sadece unutulmak isterler
bir gül bahçesinin en kuytu köşesinde
Konuşmadan
Kokmadan
Solmadan

Bazı kadınlar susmayı
söz söylemekten daha gür öğrenir
Her yutkunuşları
bir aşkın kalbine saplanır usulca
Duyulmaz
Ama yankılanır

Bir kadın
gül bahçesine her adım attığında
ayak izlerine değil
geride bıraktığı gözyaşlarına bakılır
O yüzden hiçbir kadın
çimenleri ezmez aslında
Sadece sabrını serer toprağa

Kimse bilmez
bir kadının sustuğu yerde
kaç fırtına büyür
Kaç hayal, kendi cesedine sarılır
Kaç düş
dikeninde kanar sessizce

Ve işte
bu yüzden
her suskun kadın
kendi gül bahçesini mezar bellemiştir
Çünkü bir kadının sustuğu yerde
şiir başlar

Azra Nimet Öner