Suskun Bir Gülüşün İçinden Şiiri - Nimet ...

Handan – Suskun Bir Gülüşün İçinden

Bir kadın var...
Adı: Handan
Adı kadar ağır bir zaman taşıyor sırtında
Her tebessümünde,
biraz yorgunluk
biraz da sessizlik saklı…

Bir ses değil belki,
ama duyan için bir çığlık gibi sessizliği,
susarken bile anlatıyor,
kimse duymasa da…

Fedakâr…
Ama hep bir şeyleri yarım kalmış,
biraz eksik sevilmiş,
çokça unutulmuş bir kadın.

Kendi kalbini
başkalarının kalbine battaniye gibi sarmış,
üşümesinler diye kendi donmuş
ama gülüşünden ödün vermemiş.

Kıymeti hep
sonradan” anlaşılanlardan…
Ve bazı insanlar
geç anlaşıldığında,
onların en güzel halleri
çoktan yorulmuş olur…

Ama Handan
yine de bir sabah kalkar,
çay demler,
çocuklara seslenir,
bir sokak kedisine canım der,
hayata küsmek yerine
bir parça umutla sarılır güne.

Ve işte bu yüzden
Handan
sadece bir kadın değil,
gölgesinde dua büyüyen
bir emanet gibidir dünyaya.

Azra Nimet Öner

Kıymeti geç anlaşılan bütün kadınlara…
Ama en çok sana, sevgili Handan.

Sevgili Handan,

Sana kimse zamanında iyi ki varsın dememiş olabilir…
Ama sen hep var olmuşsun,
çamaşır suyunun kokusuna karışan
sabır gibi bir kadının
hiç silinmeyenlerin izinde yürümüşsün.

Sen başkalarının derdini toplarken
kendi içini dağınık bırakmışsın çoğu zaman.
Ağlamaya bile fırsat bulamamışsın,
çünkü hep bir şeyin acelesi olmuş.

Ama bil ki,
bir çocuğun saçını okşarken ki huzur,
bir yaşlının duasında adının anılması,
bir yorgun eşin suskun teşekkürü…
Senin alın yazının
en onurlu satırlarıdır.

Evet, kimse seni şiir gibi okumamış olabilir,
ama sen zaten bir şiir gibi dayanmışsın hayata.
Kırılmışsın belki,
ama parçalanmamışsın.

Ve şimdi, bu satırlar
sana geç kalmış bir sevgiyle geliyor
Teşekkür ederim Handan.
Sen olmasaydın, biraz daha karanlık olurdu dünya.

Sevgilerimle Azra Nimet Öner