susuyorum yokluğun boyunca
öyle susuyorum ki,
görsen tanıyamazsın.
midem bulanıyor suskunluktan,
adını kusuyorum sonra
suskunluğumun ortasına.
biliyorum gitmeliyim bu yerden
ama varmı öyle bir yerki,
kimsenin seni bilmediği.
boğazımda bir yumruk,
kalbimde bir sızı misali
nefes alamıyorum
yutkunamıyorum seni.
Kayıt Tarihi : 30.10.2013 13:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!