Bir rüyayı gül mevsiminde,
Tüketir erken gelen sabah.
Susar içimizdeki değirmen.
Sesinde ertelenmiş arzular.
Göz gördüğüyle yetinir.
Susku erken gelen ölümdür.
Hangi rüyayı taşır bu sır?
Ölüm, rızasız kabuldür.
Ey, takvimsiz çalar saat!
Sustur, bu yelkovanı sustur.
Başımızda döner, durur.
Ölüm, belki kurtuluştur.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta