"susarak Seven Kalpler" Şiiri - Zeynep K ...

"SUSARAK SEVEN KALPLER"
Aynı sokakta büyüdük biz
Ben sessiz,sen hep neşeli
Sen topu rüzgarla yarıştırırken,
Ben gölgende büyüttüm gizli sevgimi

Bir bakışına dünyamı verirdim de,
Sen hiç bilmezdin yüreğimdeki yangını
Zaman geçti,okul yollarında adımlarımız birleşirdi
Sen önümde,ben her zaman arkanda

Bir gün dönüp bakarsın diye yürürdüm
Dönmedin,ama ben hiç yılmadım hep ardındaydım
Bir "Merhaba." bile kuramadım dudaklarımla
Çünkü aşkım sessizdi,utanmaktı,yaralıydı

Lisede başkası vardı yanında,
Ben ise kenardan izledim seni
Gülüşlerine kıyamadım hiç
Ne kıskandığımı,ne de kırıldığımı belli etmedim sana

İçimde her gülüşünle biraz daha sustum
Ve sustukça sana biraz daha aşık oldum
Yıllar aldı zamanı bizden
Şehirler ayrıldı,yollar bitti,içindeki o çocuk hep aynı kaldı

Kaldırım taşında seni bekledi hep
Bir gün dönersin diye hayallere tutuldu
Ve o gün geldi,yıllar sonra aynı sokakta
Sen yürüyordun, yeniden karşımdaydın

Ve kalbim hâlâ aynı yerde, çocukça sana bakmaktaydı
Göz göze geldik, zaman durdu
Sokak bir anda geçmişe döndü
Ben bir adım attım,sonra bir adım daha

Ve ilk kez konuştum yılların susturduğunu,
"Ben seni yıllar önce sevdim"
"Sen bilmeden,sen duymadan”
Sen sustun bir an,sonra gülümsedin
Gözlerindeki şaşkın bir sıcaklıkla dedin ki
"Ben de hep o çocuğu merak ettim.”
Ve bir şiir gibi döküldü geçmiş önümüze

O gün o sokakta,ilk kez gerçek olduk
Geç kalan ama eksilmeyen bir sevda gibi
Aşk bazen yıllar sonra döner,
Bazen bir sokakta hatırlar bizi

Ve susarak seven kalpler,
Bir gün konuşur zamanı geldi mi
Biz öyleydik, aynı sokağın, aynı sessizliğin,
İçine gizlenmiş iki yarım hikâyeydik

18.06.2025