Evren en çok coşunca susar,
dağılır her yana parçacıklar.
Karanlık yeryüzüne siner;
insan buradan bir düş olarak sızar.
Bilgisiz, sağır, dilsiz; yürek bir
çatlak arar. İşte bu sarhoş anın
püskürttüğü toz, kopuk kopuk, yoğun,
yordum yoruldum sana geldim
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Devamını Oku
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta