Sus söyleme Şiiri - Necati Siyahhan

sus söyleme, çekip git yalnız
boş limanlardır bir mahkumun kelepçeleri
paslı bir gökyüzünde soluk alabilir insan
sus söyleme, çekip git yalnız

kelimeler ürpertir içini insanın

yalnızsa hem de alır götürür ansızın
her ayrı rüzgar, başka bir limandır onlara
yolcular yorgun ve sancılı gelir
büyük istifhamlar vardır derhal seferlerde
sabahlar cesur doğar o limanlarda
silahşör olur, kahraman olur onlar, hikayelerinde
karanlığa resmederler bindikleri atların nallarını
anlatırlar durmadan, durmadan anlatırlar anlatırlar

ama geceleyin bütün katil çiceği erler gibi
nöbet tutmadan hiçbiri yatamaz onların
ve yürekleri korku krallığının başkenti olur hepsinin

sus söyleme, çekip git yalnız
aydınlığı uğruna gözlerinin, öldürdüğüm sözcükler
şimdi yanıbaşımda bir hayalet gibi beliriyorlar
sus söyleme, çekip git yalnız

kelimeler büyütür yelkenlerini gecenin

her gün aydınlık doğmaz, kimi limanlarda
insan olan sığınmak ister, sığınmak ister insan
yorgun yüreklerden bir kuş kalkar kimi zaman
kimi zaman açamaz gözlerini yakamozlardan
güçlerini paylaştırır diklemesine ve devrik
ayarsız bir ruhtur, o zaman gece-gündüz çizgisi ufukta
ağır ağır atlı karıncalar geçer yalnızca gözlerin önünden
dudaklar unutmuştur, işte o zaman eski zamanların tortusunu

ve işte ben, ben konuşmasam derim işte o zaman
sussam, sen konuşmasan sussak derim
gözlerinle anlatsan aşkı, yalnızca aşkı anlatsan
ve gözlerimle anlasam derim aşkı
çelenklerle bezenmiş bir trendir kalkar işte meçhule
bin kara trenlidir dumanını soluduğu insan

bir kasım akşamında bu fırtınalara karşı
versek isterim iştr ben son savaşımızı

sus söyleme, çekip git yalnız
gözlerinden yaşanmamış aşkların
ve tutulmamış matemlerin rüzgarı
esiyor şimdi gözlerime
sus söyleme, seni seviyorum