Sus konuşma Şiiri - Serdar Kalkan

Yılları alıp sırtıma
Düşsem yollara
Kaç han kabul eder beni

Yalnız başıma bu hayat yolunda
Kaç sevdaya gönlümü açabilirim
Sen varken benim kalbimde
Başka kaç kişiyi sevebilirim
Dudaklarının izi dururken
Kalbimin ortasında

Hayat ne garip yârim

Yaşamak nefes almak mı
Ya da kavurucu bir çölde
Doya- doya suya kanmak mı

Ne kaldı;
Bunları düşünen
İnsan ile hayvan arasında

Ne kaldı;
Duvarla susan insan arasında
Anlatamayacaksan sevdanı
Ne diye yaşanmakta

Sus konuşma
Konuşma ki seni öldü bileyim