Sus Diyor Yüreğim Şiiri - Kenan Ziya Akbaba

Gidiyorsun...
Bir şehrin dumanına karışıyor adın,
Başkasının omzuna bırakıyorsun
Sıcak bir korkunun buğusunu.
Ama ben hâlâ senin yüreğinin
Karanlıkta unuttuğu lambayım—
Sönmedim.

Sitemin dili var bende,
Sonsuz bir "ah" dökülüyor geceden
Ağzımda çiçek açmamış kelimeler.
Ama yüreğim…
Yüreğim sus diyor.
"Sus, çünkü seviyorsun hâlâ—
Sus, çünkü ne gidebiliyorsun
Ne kalabiliyor o."

Bir araya gelişimiz,
İki yarım yalnızlıktan ibaret,
Ne zaman dokunsak birbirimize,
Kırılıyor zaman,
Cam kesiği gibi
Kanıyor günlerimizin ortası.

Biz bir çıkmaz sokakta unutulmuş
Aynı pencereden bakan iki gölgeydik,
Sen rüzgâra anlat şimdi beni,
Bırak önce o ağlasın seni okurken.

Sonra herkes,
Sonra herkes kendinden bir "biz" bulsun bu dizelerde,
Ve bilmeden iç çeksin.
Çünkü bazı ayrılıklar,
Gözyaşını bile gizlice içer.