SÜRÜM GÜNCELLEMESİ TAMAMLANDI
Versiyon 2.0
Erkek, yaş aldıkça değil; kendini geliştirdikçe olgunlaşır.
Zaman, durağan olanı değil, değişmeye cesaret edeni ödüllendirir.
Yerinde sayan erkek, gün gelir kendi gölgesine bile yabancılaşır.
Oysa insan, özellikle bir erkek her gün biraz daha iyi olmayı öğrenmeli, düşüncesinde, davranışında, hatta suskunluğunda bile.
Her erkek kendini geliştirmeli.
Yeni beceriler edinmeli, bilmediğini öğrenmeli, bildiğini derinleştirmeli.
Bir gün sabah erken kalkıp deniz kenarında yürümeli, ertesi gün bir kitap açmalı, başka bir gün kendisi bir şeyler yazmalı. Yeteneği varsa resim yapmalı, tiyatro yapmalı.
Çünkü öğrenmek sadece bilgi kazanmak değildir; kendine duyduğun saygının bir göstergesidir.
Kendini geliştiren erkek, dünyayı olduğu gibi değil, olabileceği gibi görür.
Zorluklardan kaçmaz; onlara sabırla yaklaşır, içinden bir ders, bir farkındalık çıkarır.
Gerçek olgunluk, kusursuzlukta değil, kendini her gün biraz daha aşabilme cesaretinde gizlidir.
Kişiliğini güçlendirmeyen erkek, dış dünyanın parıltısına kolayca aldanır.
Oysa kişilik; paradan, statüden, unvandan çok daha değerlidir.
Temeli sağlam olmayan hiçbir başarı uzun sürmez.
Bir karakter, içten çürümeye başladığında, dışarıdaki tüm görkem anlamını yitirir.
Kendini geliştiren erkek; sabrı öğrenir, empatiyi derinleştirir, iletişimi inceltir.
Kendi değerini bilir, başkalarının değerini de gözetir.
Bir kadının kalbini kırmadan sevmeyi, bir çocuğun sessizliğini dinlemeyi, bir dostun yorgunluğunu fark etmeyi öğrenir.
Çünkü kişiliğini güçlendiren insan, çevresine de ışık olur.
Başımdan maalesef iki başarısız evlilik geçti.
Ama her iki eski eşimden de önemli şeyler öğrendim.
Birisi bana okumayı sevdirdi, diğeri yazmayı.
Birisi sahilde yürümeyi gösterdi diğeri dans etmeyi.
Birisi sakinliği öğretti, diğeri hareketi.
Bugün 50 yaşındayım, hâlâ tam zamanlı çalışıyorum.
Personelimin tümü benden genç, ama her biri bana bir şey öğretiyor.
En başta farklı bakmayı ve değişime direnmemeyi...
Hayat, insana bazen en kıymetli dersleri en gençlerinden verir.
Yeter ki insan, öğrenmeye açık olsun.
Patili oğlum Kuki’yi izlerken bile ondan bir şeyler öğreniyorum.
Kuki bana sabırlı olmayı, kendime zaman ayırmayı öğretiyor.
Bazen bir insanın öğretemediğini, sessiz bir dostun bakışında buluyorum.
Kuyruklu kızım Alis sevecenliği ve kız çocuk sevgisini öğretti.
Demek ki öğrenmek için yalnızca kulak değil, kalp de gerek.
Bugünün dünyasında, değişmeyen erkek kaybeder.
Çünkü hayat, sabit kalanları değil, dönüşmeyi göze alanları yaşatır.
Kendini geliştiren erkek, her gün biraz daha olgunlaşır;
biraz daha üretken, biraz daha bilge, biraz daha dengeli hale gelir.
Ve evet…
Erkek değişmeyi, gelişmeyi, daha iyi bir insan olmayı hedeflediğinde, bazen bunu yadırgayanlar olur. Özellikle de eski hayatından kalanlar.
Ama olsun.
Yadırgasınlar.
Çünkü gelişmek, kalabalığın değil, kendini bilenlerin yoludur.
Ve bu yolda yürüyen erkek, kendisini bir sonraki hayatına hazır hissediyordur. Eski kendisinin daha iyi, daha gelişmiş bir versiyonu olarak.
Yazan
Korhan KÜLÇE
21/10/20025
Molada
Kayıt Tarihi : 21.10.2025 17:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!