Sürülenin Hikayesi Şiiri - Mutlu Çelik

Uzak bir şehire iterler önce
Yitmekle kalmak arasında,
Arasında kalırsın kalmakla ölmenin
Ve tam anlamışken anlamını
Anlamlıca gülmenin,
Ve
Tam öğretmek isterken
Anlamını öğrenmenin.
İterler önce
Sonra beklerler….
Beklerler öldürmeni kendini
Lanetli bir cenaze gibi
Kendini tüketmeni….

Uzak olmasa da şehir
Onlar gönderirse
Sana ihtiyacı yok demektir.
İşte o şehir
Seni sana tüketmektir…

Önce kıyıdaki balığı tanırsın
Acırsın
Ağlarsın…
Ağlara kahredersin bir süre
Ya
Boyun eğersin ağlara
Ya
Ağlarsın sadece
Öylece….

Zaman geçer
Böylece…..
Böylece güldürürsün
Seni gönderenleri,
Ve unutursun güldürdüğünü
Seni sana öldürenleri…..

İşte böyle sürerler
Bil ki,sürenler
İlk önce hak verenler…
Sevdiklerin gelir aklına
İnan
İnan onlar da
Terk ederler…..
Sana
“sana mı kaldı” derler...
Ve
o uğruna sürüldüklerin
Sana
'Ağ atmayı öğren'derler....….

Ve bir tek;
“neyim kaldı” dediğinde
Onurun
Aklın
Sabrın
Ve
İdealin
sana
Yol gösterecekler....……..