Sürgündeyim Şiiri - Rıdvan Bilgin

Sürgündeyim oğul
paslı prangalarda
Sensizlikten eriyorum
Alev alev yanıyorum

Ben isyandayım
Sen asi
Ben içerdeyim sen dağlarda

Ben hasretinden yanarken
Sen ışık olup aydınlatıyorsun karanlıkları

Yanıyorsun evlat
Yangınınla yakıyorsun

Şahinler uçuyor tepemizde
Güvercinlere yer yok gökyüzünde
Akbabalardan geçit yok güvercinlere

Ben sürgündeyim
Sen işkencelerde

Dışarıda ihanet
İçerde direniş
Ben paralamışım kendimi
Sen zincirlemişsin bedenini
Ve yakılmışsın…

Dumanın burnumda
Kömürleşiyor bedenin

Gözlerimde gülüyor
Yakılmış bedenin
Direniş oluyorsun halkıma

Yanmış yüreğime sevdan akıyor
Alevler arasındasın oğul

Seni sarmaya geldim
Kor yüreğimle

Kol geziyor ölüm
Uyan oğul
Diren oğul
Savaş oğul
Yalnız bırakma halkını

Gel Figen
Gel Ahmet
Gel Sultan
Gel Uğur
Gel yaşam savaşına
Katıl direnişe

Yüreksiz komutanların
Ruhsuz inançsız
Aciz orduların
Yıkacağız zulüm kalelerini

Gel oğul
Zafere dönsün
Ölüm yolculuğu