Sürgün ve Martı Şiiri - Serdar Atlıbatur

İki kişinin bile sığmadığı dünyada
Anlatıcı olmak düştü payıma..
Kapatarak gözlerimi..
Okumaya başladım
Kimselerin bilmediklerini…

I.
Uyruğu belli olmayan sevdalarını
Ve yaşanmamış aşklarını alarak yanına
Yola düşmüştü adam..
Bilmediği memleketler
Zoraki sürgünler..
Ve mekan etmek zorunda kaldığı..
Memleketleri anlatıyordu
Geride bıraktıklarına..
Sitem kokan sözlerinin
Arasına nasılda sıkıştırıyordu
Hasretliklerini
Ustaca! ! ..

II.
Okyanuslara hiç bu kadar yakın olmamıştı
Nefesine dolmamıştı yosun kokusu hiç..
Deniz ile en yakın teması..
Coğrafya derslerinde olmuştu..
Şimdi ise martıları sayıyordu ne güzel..
Onlara anlatıyordu karnında ki sözlerini..
Martılar..
Bu kıyıların mutlak sahibi
Tek tek gidiyorlardı kararan günün ardına..
Sadece adam kalıyordu orada
Ve yolculuklara isyan eden
Bir martı…
Paylaşım geliyordu sonra..
Bir simidin paylaşımı önce..
Sonra sözlerin..
Düşlerin.. düşüncelerin..
Adam anlatıyor..
Martı dinliyor..
Dalgalar ise eşlik ediyordu
Bu gösteriye..

III.
Martı ürkekti..
Bir o kadarda cesur..
Anlamadığı dilden anlatılan
Öykülere ağlayacak kadar asil…
Adam anlatır..
Martı dinlerdi..
Şehir hüzün karasına boyanır..
Bulutlar döker içinde olanı..
Herkesler gider..
Bu öykü bitmezdi..

IV.
Günler geçti..
Denizsiz kalma uğruna
Adama koştu martı..
Adam
Gölgesini bile silerek hayatından
Sadece bir gülüşe
Adadı yarınlarını..
Bir türküye sığacak kadar yakın..
Gökyüzü kadar büyüktü sevdaları..

V.
Takvimlerin kendinden utandığı
Ve yeryüzünün kabullenmediği
Bir devriliş kaplamıştı
Her yeri..
Yürekleri..
Ardı sıra devrilen imgeler..
Ayakta kalanların gidenlere ağlaması
Zaman böyle akıp giderken..
Elini uzattı adam..
Ne düşleri vardı..
Ne de martı..
Yüreğine doldurup
Kırılganlıkları
Sulara vermişti kendini martı..
Bir kurşun gibi serseri bir şekilde
Bırakarak adamı..

Adam martının ardı sıra baka kaldı..
Artık sevdalar dünler kadar uzaktı…

Anlatıcı:
“ kendinize gelin ey dostlar..
bu kırılganlıklar.. bu kaygılar..
sadece düşmanlara yarar…”

VI.
Olmamalı bu öykünün sonu
Sadece sonsuzluk bilmeli sonunu
Martı geri gelmeli kıyılarına
Ve yaşanmalı bu sevda…
Kangren şerefsizliklerin
İnadına…