kaç yaprak döktüm
şu yaşantımda
nicesi düştü toprağa
tenimi okşarken sevda rüzgarları kopardı yapraklarımı
her rüzgardan sonra yeniledim kendimi
yine güneşe açtım yapraklarımı
yeni bir sürgün verdim hayata
yeniden ve yeniden uzanmak için güneşe
ve sanki değecekmiş gibi parmak ucumla
kaçarak gölgelerden
yükselmem gerek gökyüzüne
Kayıt Tarihi : 14.5.2008 16:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)