Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Ankara`da doğdum,
Uludağ'da okudum.
KÜL yuttum TÜRLÜ türlü,
damağıma tat aradım.
Yalar olunca mürekkebi,
bağımlı dediler.
Nihayet bir şey öğrendim;
Kara yazıymış, kağıdın yüzünü ağartan,
Dolduramadım yüreği, dilim lal oldu ondan.
Demezdik diyemezdik,
bir dilimiz olmasaydı eğer...
Ki o, hikmeti dillendirmek için var edilmiş meğer...
Sureyya TAMER
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!