Surdibi Şiiri - Yılmaz Sezgin

İstanbul Topkapı da Surdibi
Ayyaşlar memleketi
Akşam yedi olunca
Sokaklar umumi meyhane
Sur önünde banklar yataklı
Kısaca ayrıcalıklı
Arkada balkonlar
Balkonda oturanlar
Daha sızmamış olanlar
Sur diplerinde tam melankoli olanlar
Kolsuz, çulsuz kalanlar
Dansöz eksik mi
Hiç olur mu
E-5 sahne
Arabalar dansöz
Ve bir klaksonla fasıl başlar
Arada bir gürültü kopar
Tökezlenmiştir biri
Kıç hasarı
Revizyona sokulmalı
Arka sıralardan bir nara yükselir
Külhanbeyi safa gelir, hoş gelir
Kimi karanlığa küfreder
Kimi yıldızlara
Aya laf yok
Mehtaplı gecenin çocuğudur o
Bir ara yanık bir türkü söylenir
Melankoli melankoli
Varsa çalınır tamburi
Debdebeli debdebeli
Kimi dalıp gider geçmişe
Kimi takılıp kalır şişenin dibine
Gece on iki bire doğru
El ayak çekilir
Yavaş bir ahenk alır yerini
Artık herkes başka bir alemdedir
Kiminin yastığıdır şişesi
Kiminin sevgilisi
Kimininki ninni söyler
Masal anlatır
Bir başka alemdir surdibi
Akşam yedi ile gece bir gibi
Nisan 1993
Yılmaz Sezgin