Hasret hasret üstüne gelir dalgalarca
Bu ne yaman bir yaşam
Hiç mi sonu gelmez yoksunluğun
Hiç mi bereket sarmaz
Hiç mi artmaz mutluluk
biz sevdayız fabrikalarda
yüreğimiz üretim makineleri arsında
gidip gelen bedenimize sığmaz çogu zaman
bir bağ kurarız sevdalımızla makineler arasında
dağlar aşımıdır bazan
bazan et le tırnak kadar bitişik
Koyu mavi akardık
Gökyüzünden
Açabilseydin yüreğini
Yakası açılmamış küfürler kadar
Bakabilseydin gözlerimden içeri
Güneş karardı başucumda
yıldızlar hiç görünmedi
ay ışığı firarda
yarım bu gecem
sensizken bütün güzellikler eksik
günlerdir senden ne bir haber ne bir ses
Uçurtmalar rüzgârsız
Gökyüzü kuşaksız kaldı
Şimşekler utandı
Ay ışığı kahroldu
Sevdamın ışıltısından
Bir sen kördün
ben seni
affetmiyorum
bağdaş kurmak istemiştim yüreğinin sofrasına
tavla oynayacaktık istanbulun en saaf sokağında
yenecektim seni
hesabınıda bu aşkın
Sabahın seher vaktidir
yine fabrikanın yolundayım
bir ben mi?
binlerce, milyonlarcayız
fabrikalarda makineler bizi bekler
yar yoluna bakar gibi
bakma öyle içimi görür gibi
çıplak sanıyorum kendimi
utanıyorum
bakma öyle içim ağrıyor
ela bir bahar bulaşıyor yüreğime
gitme demeyecem sana
git
yüreğinin götürdüğü yere
hüzün benim yüzüm
bir güvercin kanatlanır
yine çöktü karanlık
kadife gecenin maviliklerine
ve yine ben
sensizim
avuçlarım sıcak
yüreğim cam kırığı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!