Biliyorum,
Hiçbir şey rahatlatmayacak içimi
Üstelik sen de hiç sevmedin beni.
Ve içim arınmıyor, şu kirli şüphelerden,
Zira sen hiç geri durmadın hareketlerinden.
Seviyorum diyorsun, sözle sevilir mi insan?
Ne gülle, ne hediye, ne de altın ile… inan.
Vicdanımla hep tartışıyorum,
Ama işin içinden çıkamıyorum.
“Ya yanılıyorsam, yapmamışsan…”
“Ya yanılıyorsam, yapmışsan…”
Düşünceler arasında eriyip gidiyorum,
Bir sigara, bir şüpheyle yavaş yavaş ölüyorum.
İstihareye yatıyorum, yol arıyorum,
Ama bir türlü bir çıkış bulamıyorum.
Bir sana inanıyorum,
Bir de hiç inanmıyorum.
Kimseyi yakın görmedim, seni gördüğüm kadar,
Hiç kimseye inanmadım, sana inandığım kadar.
Belki de bundandır herap oluşum,
Belki bundandır aşka karşı soğuşum…
Kayıt Tarihi : 26.10.2025 21:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




TÜM YORUMLAR (1)