Suna Güngör Şiirleri - Şair Suna Güngör

ŞÜKÜR EDERSİN

Bir açsan gönlümü, görsen neler var,
Darılmaz, Rabbine şükür edersin.
Ahı tutuşmamış, narı yakan yar,
Kırmazsın, Rabbine şükür edersin.

tersine yazasım var her şeyi,
bu günden başlayıp;
döndüresim var,
yerlere gökkubbeyi.
seresim var bulutları yollara,

Öyle harcadın ki sonsuz sevgimi,
Uğruna verdiğim özüm tükendi.
Duymadın gönlümde sana övgümü,
Onca sarfettiğim sözüm tükendi.

YALAN DÜNYA

Yıllarca dolaştım senin üstünde,
Uzayıp gidiyor yol yalan dünya.
Kandırdın herkesi çokca kastında,
Kimseye kalmıyor mal yalan dünya.

YARINA KANARKEN

Biçare yüreğim çırpınır durur
Gözlerim nuruna bakarken gülüm
Kalp çarpar dil susar damağım kurur
Sözlerim yerine giderken gülüm

YÂR OLMAYINCA

Neyleyim baharı, neyleyim yazı,
Gözlerime bakan yâr olmayınca.
Kan damlar içime, alamam hazı,
Yüreğimi yakan yâr olmayınca.

Bilseydim sevdiğim özlediğini,
Dağları taşları yıkar gelirdim,
Bilseydim yolumu gözlediğini,
Sel olur caşarak akar gelirdim,

Aşka kandım ateşini bilmeden
Hazan vurdu bahar yazıma yıllar
Derde düştüm dermanını bulmadan
Çizgi çizgi indi yüzüme yıllar

Gam yükünü yüreğimde yaşadım

süzdürürken zihin süzgecinden aşkı,
sarılırken yokluğuna apansız,
yanarken bedenim amansız;
gömerken ellerini hislerime,
darmadağın hayallerime,
yanıbaşımda kokun,

Zühul

Yürüyorum kendime;
Fikirden yoksun,
Bilinç cübbesinden soyunmuş,
Yürüyorum imsiz,