Sümeyra Şiiri - Erdal Ebem

Aşk denen bu kumarı son kez oynuyorum ben,
Türkülere inanmam yemin olsun Sümeyra,
Sevda denen zulmeti derinden yaşamışken,
…………..Tutkulara inanmam artık üzmem Sümeyra,
…………..Seni gördüm göreli sensiz gezmem Sümeyra

Yangınlarda bu gönül hasret kalmış şifaya,
Yetti çilem be gülüm talip oldum cefaya,
Bunca zamandan sonra, aht etmişim sefaya,
………….Kuşkulara inanmam asla kızmam Sümeyra,
………….Mecnun gibi çölleri, sensiz ezmem Sümeyra

Ömrün son baharını yaşıyor işte gönül,
Viranlar pazarında almışım boş bir ödül,
Masal anlatma bana, ya kal gülüm ya da öl,
……………Vurgulara inanmam öyle bezmem Sümeyra,
……………Ferhat gibi dağları yarıp kazmam Sümeyra.

Sırlarım bende kalsın, bırak geçmişi serde,
Yeniden başla gülüm gelemem gayri derde,
Merhem olmak yerine, zehir oldun her yerde,
………… Ahulara inanmam gizin çözmem Sümeyra,
………….Kerem gibi küllere dönüp tozmam Sümeyra

Gayret etme gayri sen, bu aşk burada biter
Per perişan olduğum, bu zulüm artık yeter,
Bir oyunmuş oynanan, sahnede kaldı keder,
………..Kurgulara inanmam sığda yüzmem Sümeyra,
………..Senden kalan ne varsa, yıkıp bozmam sümeyra.

03.10.2007