dağları yol eyledim senin için
geçenken papatyalarından topladım
sevip sevmediğini anlamak için
biliyor musun nerelerde
dolanıyorum şimdi
hangi şehirde hangi semtteyim
hangi cadde hangi sokaktayım
bulamazsın ki hangi adreslerdeyim
ey sevgili ben senin gönlünde geziyorum
gönlünün en güzel caddelerini
en güzel sokaklarını arıyorum
senin gönlünde kiralık değil
ebediyen ikametgah bakıyorum
içimden senin kullandığın klavyen olmak geldi
parmaklarınla tuşlasan beni
tuşladıkça aşkımı yazsam sana
bir başka olur geceler
heleki sen yanımda olunca
karanlık odam aydınlanır
ela gözlerine ay vurunca
yıldızlar senden alır ışığını
gökyüzününde dolunay olunca
kopar gider ruhum bedenimden
yüzlerine ay vurunca
ben gecelerde sevdim seni
kaçıp gittin sabah olunca
güneşin batmasını bekledim
gün bitip ay vurunca
sulanıpta akma gözlerim
kurutma göz pınarlarını
akıttığın yaşlara değmez
dağıt kara bulutlarını
hiddetlenipte çıkma sözlerim
yorma boşuna dudaklarını
sen ne söylesende anlamaz
eminim tıkamıştır kulaklarını
sevda damlamış üzerine
hadi sil yanaklarını
değişmem dedin en güzeline
ama sana yumdu kanatlarını
kapıldım rüzgarına
savruldum toprağına
dalında ki yaprağına
aşık eyledin beni
uzaktayken özlemine
kaş altında ki ela gözlerine
baldan tatlı sözlerine
aşık eyledin beni
dalgalanmış sarı saçlarına
gözlerinle bütünleşmiş kaşlarına
bakmam senden başkasına
aşık eyledin beni
gönlümü kavuran ateşine
raslamadım bir başka eşine
hele o güzel gülüşüne
aşık eyledin beni
aşk bir büyü gibi
ne olduğunu bile anlamıyorsun
kapılıp gidiyorsun derinlere doğru
beklemelerim bitmiyor
gözüm yolda gelirsin her an diye
içim kıpır kıpır
kokunu özledim sevdiğim dilber
karardı sanki sen gidince heryer
ne oldu sana bir haber ver
özlemine dayanamaz oldu bu gönül
ben sevda koydum sevdiğimin adını
ondan başkası olamaz hayatımın kadını
sensiz nasıl çıkartırım dünyanın tadını
hasretine dayanamaz oldu bu gönül
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!