Sultanım Allah Şiiri - Egemen Köse

Zikre dalmış cümle âlem,
Dağlar taşlar, uçan kuşlar;
“Allah!” derler daim diller —
Sultan Allah, Subhânallah.

Kalbe şifâ Zikrullahtır,
Derde devâ Zikrullahtır;
Hakk’a niyaz Zikrullahtır —
Sultan Allah, Subhânallah.

Daim dilin Allah desin,
Cümle zerren Rahmân desin;
İsm-i Celîl’i söylesin —
Sultan Allah, Subhânallah.

Zikir ile akar zaman,
Devrân eder tüm dervişân;
Gökte melek, yerde felek —
Sultan Allah, Subhânallah.

Hû der derviş, yerler titrer;
Ne gam kalır ne de keder.
Hayy ve Hû’da saklı cevher —
Sultan Allah, Subhânallah.

Dilini alıştır zikre,
Hakk’ı söyle her nefeste;
“Allah” de, düşme gaflete —
Sultan Allah, Subhânallah.

Aşkı yanar şu bağrımda,
Hayy-ul Allah, Kayyûm Allah;
Haykır durma seherlerde —
Sultan Allah, Subhânallah.

Dünya dediğin bir soluk;
İsmin Azîz, daim sonsuz.
Meczup olsam ben bir âşık —
Sultan Allah, Subhânallah.

Şakırdayan bülbül söyler,
Ağaç O’na secde eyler;
Toprak daim niyaz eyler —
Sultan Allah, Subhânallah.

Yan aşkla, dön semâha;
Teheccüd’te yalvar Hakk’a;
Titrer vücut her duada —
Sultan Allah, Subhânallah.

Dilin sussun, kalbin desin;
O’nu zikret her nefesin.
Ne ararsın başka yerde? —
Sultan Allah, Subhânallah.

Karanlıkta ismi Nûr’dur,
Zikreden hep huzurludur;
Mahrum kalma O rahmetten —
Sultan Allah, Subhânallah.

Diyor Mevlâ: “Zikret beni,
An beni, anayım seni;
Bana şükret yalnız daim.” —
Sultan Allah, Subhânallah.

“Öyleyse Beni anın,
Ben de sizi anayım;
Bana şükredin
Ve nankörlük etmeyin.”