YETER...
İki kadeh içince çocuklaşıyorum,
İnsancıklar kızıyorlar bana;
Çocuklarla oynaşıyorum,
Sokak köpeklerini seviyorum diye...
YETİŞ DERVİŞ...
İlkçağlardan geldik biz,
Memur sanma, köleyiz.
Ezilmekte lideriz...
Yetiş Derviş, haydi koş.
YAPTIKLARIYLA KALDILAR...
Affetmediler beni;
Demirciler örs sanıp beynimi,
Demir dövdüler üstünde.
İnsafsızlar
VAZGEÇTİM SENDEN.
Aşkımın ateşi buzu yakardı,
Göklere yollasam şimşek çakardı,
Anlatsam taşlara hırstan çatlardı...
Ne kadar duygusuz, bencilmişsin sen,
YAĞMURDA YÜRÜMEK...
Yağmur başladı çisem çisem,
Kirpiklerimden süzülüp
Yanaklarımı okşadı damlalar
Duygulu bir el gibi...
YALANSIN...
Seni düşlemekten düşler yoruldu,
Gözümde hayalden öte değilsin...
Sarsam bir gün seni kalbim dururdu,
Demek ki yalansın, gerçek değilsin.
YALNIZLIK HÜZNÜ...
Mehtapsız gecenin karanlık yüzü,
Dolunay sır olmuş, gönlüm ışıksız...
Dünyamı sarıyor yalnızlık hüznü,
Sensizken yüreğim kurak ve ıssız.
YAMAN VURDUN!
Yaman vurdun beni sen, Ah! Yaman
BAĞRIMDAN,
Can çekildi sessizce, damarımdan,
KANIMDAN,
YANA YANA PİŞECEĞİM.
Mutluluktan içeceğim,
Sarhoş olup düşeceğim.
Senin aşkın ile yanıp,
Yana yana pişeceğim.
-
Ayşe Nurgül Özdemir
Tüm Yorumlarsüleyman bey benim şiirmimn içinde sizin şiirinizin ne işi var anlamıyoruym yawwwwwwww