Süleyman Kaya Şiirleri - Şair Süleyman Kaya

kanayan yara
dört mevsim yaz
buna(l) mış ihtiyar
kutsal kent küdüs
dört kitap
hak vermiş azap

kör deli sağır dilsiz her kimse
kaynayan aşk ateşi kimliksize
karanlık,aydınlık zamanda, yerde
çirkin güzel fakir zengin şişman zayıf
metaor ol çarp küreye yanan bedene zifaf
gece gözler yarı bazen kapalı

Nerdesin
He,anladım tüneldesin
Işık gürünmüyor mu,
Emeğe yazık oldu,
geri dön

bir tanıdık isim
ben ona barış derim
filmlerde de olsa
yazılı da olsa nefret ederim
bir çıkar kavgasıdır
bir yaşından küçük kurbanlık hayvanın kesilmesi

rahat bırak o mu deli
mutlaka bir kaç söylecekleri var
özgür özlü sözlü konuşsun garibim
çevresi dar içi har
maalesef ekonomik kriz var
kala kala bir dili kaldı

oğlum sana geldim
aha zarfım aha kağıdım
kocakarı kocamış görmez gözler
hasret çöktü sıladaki memedimi özler
yaz oğlum yaz

değneklerini bana seni anlatıyor
kır saçların da öyle
mahzun bakışların dahil
ben seni anlamadıysam eğer
anla ki gönlüm cahil
ruhum sefil

Dün haso ile memo birbirlriyle sohbet ediyorlardı
Bügünse reco ile selo ağız dalaşındalar
Kimin haklı,kimin haksız olduğu yarın belli olur
Ama ben görecek miyim onu ben bilemem...
...
18.09.2012

Dün ben seni sevmiştim
Bugün “sen beni sev diyemem

.....
.....
10.01.2012

kızlara paşa
yeni bir güne
taze neşeli yaşa
şennur nurla yaşa
gönlü tok dost sen mutlu ol,çok yaşa