Nereye baksam sen varsın
yürüdüğüm sokakta
okuduğum kitapta
dört mevsim,yedi kıta
tüm iklimlerde.
Yüzüne bakınca senin
aydınlanıyor
kuytu yerleri
yüreğimin.
Susuşun
Ne çok ölüm var,
gazete başlıkları
sunucunun rujlu dudakları
karda kan lekeleri.
Ne çok ölüm var,
Korkmalısın sevgilim,
yüreği kine bulanmış
iki yüzlülerden.
Hüzün ve kasveti yakasında
kimlik gibi taşıyanların
sözcükler yağıyor üzerime,
sen olmayan
hiçbir sözcük yok içinde.
öylesine kalabalık
geliyorsunki üstüme;
Kaç yüzü vardır insanın
kaç kişidir…
Yitirdiyse tılsımını mavi
Ateş alevleri
kızıl değilse
Belleğimde
görüntülerden işlenmiş kaneviçe,
pankart bezlerine kıvrılıp
sızıp kalmışız
kurşun seslerinden sağır gece.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!