Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Yalnızlığın yabanacılaşmayı da beraberinde getirdiğini söyleseler kahkahalar ile gülerdim… o kadar yabancıyım ki herşeye ve insana kimin zoruna gitmezki unutulmak unutmak daha kolay ve hesap gerektirmez bir durumdur oysa. Kimse kalkıp size beni neden unuttun demez. Demesi için gereksinimi kalmamıştır zaten unutulmuş olan unutmuşturda aynı zamanda. burda bir çelişki var: unutamadıklarım unutuyor beni; unutulan unutuyorsa unutamadıklarımız neler? Kanun hükmünde karanameler buyurmadığımın ...
-
Mustafa Aygün
Tüm Yorumlarnihayet buldum