Mevsimleri yaşıyor gönlüm,
Sonbahardayım şimdi.
İspatlamaya kalmadı gücüm.
Yapraklar gibi sararıp solmuş içim.
Yine de dur bakalım diyorum gönlüm,
Her sonbahar müjdeler kışı ve ilkbaharı.
Niyetim senle gözgöze gelmemek,
Korkutuyor inan beni, gözlerine değmek.
İçimdeki acı büyüyor, nerede engellemek.
Söylesem diyorum suç mu seni sevmek,
Yoo! sevmek değil, sensiz kurumak ölmek.
Elimde mi sanki seni düşünmemek.
Hissettiğim ne?
Ellerimin bedenim titremezi neden?
Korku içimden gelen.
Seni kaybetmeyi istememem.
Ne olur kırmayalım, kırılmayalım.
Zaten bu değil mi korkularım,
Sağa sola sapayım desen,
Alt üst etsen hatta ters çevirsen,
Ne sevgide söz biter ne duyguda.
İnsanoğlu ne yaşarsa böyle,
Ovada belki de ay'da,
Yozlaşsa da unutulsa,
Sahte yakamozları istemiyorum,
Bana ay ışığımı geri verin.
En uç noktasındayken sevginin,
Sayenizde boş kaldı ellerim.
Umarsızca akıp giden nehir sanki gözlerim.
Aldınız elimden herşeyimdi yaşam sevincim.
Heybetli nehir akar gider ya!
Sonra taşar taşar da,
Dönüşür çağlayana,
Akar iner gelirde,
Zerre zerre dans ederek ahenkle,
Zeminle buluştuğu yerde,
Sevgi yalan,
Aşk dediğin nedir ki!
Bir gün biter demiştin,
Doğru belki,
Peki neden bitmedi,
Unutamadım seni.
Sevgisiz yaşanmaz sende seveceksin demiştin bana,
Gülmüştüm! masal gibi gelmişti inan buna.
Baktığın her yerde beni göreceksin,
Her nefesinde adımı zikredeceksin,
Bulutlarda uçacak başka birşey düşünmeyeceksin,
Beni her görüşünde biraz daha eriyeceksin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!