Sükût et ey gönlüm,
Zaman hazan zamanı,
Topladın ya zamansız hasadını,
Şimdi ellerinde sadece hüzün…
Sükûta düştün ey gönlüm,
-düşürüldün-
Şimdi ağlasın gözlerin,
Pınarlardan çağlayan sular kıskansın seni,
Büyüsün içinde uzayıp giden ölüm sessizliği…
Ve kimse anlamasın olanı biteni,
Semaya kaldır ellerini,
Derdini sadece O (cc) ’na dök,
Bilmesin gerisi…
Gecelerde herkes uykudayken,
Gönlüm uykusuz kalsın,
Sen masumsun yeşil (!) ,
Suçlu ayağa kalksın…
16.09.09
Emel BulutluKayıt Tarihi : 16.9.2009 21:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

salim erben
TÜM YORUMLAR (2)