Şükürler Ola Şiiri - Farettin Çakal

Kabardı yüreğim sığmıyor damlalar,
Tutmuyor göz yaşlarımı kirpiklerim,
Kara damlalar düşerken toprağa,
Yağmur yıkıyordu ak yüzlerini.
Ak ellerinde kazma,kürek yerin dibinde,
Sevdikleri şehadet gibi dilinde,
Son nefesinde yerin dibinde,
Utanç karası değil, ekmek parası.
Alın yazısı değil uatanç tablosu
Uzanmış sedyeye utanır bakışlar,
Kirletir mi senin üzerindeki karalar,
Paslı vicdanlara ince sızılar,
Hatırlatırlar mı aç gezdiklerini.
Ana,baba, eş,çocuk perişan,
Yetmiş yedi milyon hep bir ağızdan,
Can davasından ekmek kavgasından.
Toprakta verdi son nefesini.
Boğazım düğümlenir gözlerim dolar,
Akan yaşlarım sel olur coşar,
Elleri mevlaya açmış yalvaran,
Cennet mekanında yerini alan.
Somada güneş hiç görünmüyor,
Bulutlar kapalı rüzgar esmiyor,
Mevlanın sırrına aklım ermiyor,
Mevlam kalanlarına sabırlar vere.
Alalım önlemleri takdir allah'tan,
Analar ağlamasın evlat acısından,
Çocuklar boynu bükük bak yaradan,
Senin takdirine şükürler ola...