Şükür Şiiri - Süleyman Serhat Baş

Galata köprüsündeydim bugün
Hava kararıyordu.
Serin bir esinti
Sallıyordu sanki köprüyü
Otobüsler,
Her gün aynı yolları gidip gelen...
İçlerinde aynı yüzler
Aynı telaşlar, hüzünler, sevinçler...
Köprüde bir sürü oltalı insan,
Her an balık çıkacak sanki.
Bir bekleyiş,
Belki o günkü rızkları,
Yiyecek bir lokma öğün.
Ya da, sadece bir keyif
Şöyle bir denize bakmak
Hayallere dalıp gitmek...
Geçip giden vapurda ki insanlarla
Aynı hayallerde buluşmak.
Daha huzurlu, güzel bir yaşam için
Değil mi çabamız,
Değil mi yoksa!
Körü körüne mi yaşıyoruz ne!
Durdum öylece Galata Köprüsünde.
Sanki bunu hep yapıyormuşum gibi
Sanki hep bu şehirdeymişcesine
Soludum havayı.
Ekmeğimi çıkardım çantamdan,
Arasında azığım,
Her lokmada şükrettim Allah ‘ıma
Buna şükür dedim,
Burada durabiliyorsam,
Bu köprüde,
Huzurla bakabiliyorsam hayata
Ve sevdiklerimi özleyebiliyorsam
Buna şükür dedim...