Şükrü Öksüz Şiirleri - Şair Şükrü Öksüz

KADINLARIMIZ

Basit ve sıradan insanlar gibi
Kadını hor görmez aydınlarımız
Koruruz onları aslanlar gibi
Başımızın tacı kadınlarımız.

BU İZMİR’İN KIZLARI

Diğer il kızlarından gerçekten de var farkı
Birkaçıyla gezmiştim gençliğimde yazları
Sevmek veya sevilmek bütün kızların hakkı
Neden böyle sevilir bu İzmir’in kızları.

Ben seni devamlı aklımda tuttum
Kalbimdeki nurun hiç sönmeyince
Neşeyi ve zevki çoktan unuttum
Gülmek yasak bana sen dönmeyince.

Yalnız kalan kalbim aşkına meğil

Türk’lerin Karabağ’a yerleşmesinden sonra
Barış, sevgi, kardeşlik tüm kalplere dolmalı
Güney ile Kuzey’in birleşmesinden sonra
Türkiye Azerbaycan tek bir devlet olmalı.

Avarlar ve İskitler ilk önce otağ kurdu

Ayrılıkçı olana Türk Milleti sevmez pek
Bir Türk Gölü yapmıştı Osmanlı Akdeniz’i
Sinop’tan Anamur’a; Edirne’den Kars’a dek
Türkiye bir bütündür, kimse bölemez bizi.

Elbette düşmanların gitmeyecek hoşuna

İnsanların kalbine ağ gibi sevgi ördüm
Karşılık alınca da sevindim için için
Kırk yıldır aynı yerde duran insanlar gördüm
Devamlı oku dostum, tekamül etmek için.

Önce akıl, ruh gelir; sonrasında el, ayak

“Seviyorum ben seni” dediğin günden beri
Kendime gelemedim inan hala şaşkınım
Ben seninle var oldum, dönemem artık geri
Sen benim son sevgilim, ben senin ilk aşkınım.

İşte o günden beri oldun bana sen besin

Seviyorum ben seni eller ne derse desin
Hiç bana yar olur mu, Hatice, Fatma Leyla?
Gönlünde biri vardır biliyorsun herkesin
Her zaman kalbimdesin ey sevgili Süheyla.

Yeryüzü yarılarak gökyüzü delinse de

Nasıl ellerin oldun, düşünmeden sen beni?
Benden iyi olamaz, seni erken avlayan
Öylesine delice sevdiğimden ben seni
Yıllar yılı ardından, yalnız benim ağlayan.

Aniden gittiğini, şoka girdim duyunca

Yazmıştım ben adını çınara hece hece
Benim gönlüm güzelin gencinde ve dincinde
Seni gördükten sonra sadece ve sadece
Gök mavisi gözlerin yüreğimin içinde.

İnsan ayak basacak elbette bir gün Mars’a