Şükrü Esen Şiirleri - Şair Şükrü Esen

Denizi sevmiştim deniz kadar,
yıllar yılı Burgaz'da.
Aramızda sırlarımız vardı,
deniz vefalı yar...

Denizsiz sevgisizim

Ahmet,Süleyman ve ben,
Kaplıkaya* deresinde,
beş adım mesafe suya,
çınarın gölgesine,
oturduk.
kurduk çilingir soframızı,

Günlerimin çoğu gitti azı kaldı,
belki yarın herşeye elveda diyeceğim.
Geçti günler bir türkü gibi yanık
ötesini mi- söylemiyeceğim.

Söyleyemediklerimi-

Ulu çınar ne iyi perdelemiş güneşi
üstünde kuşlar cıvıl cıvıl gölgesi derin,
beğenisi dallarda çiçek açmış,
yeşilliğe gönül verenlerin.
Kabuğuna aşklar adlar kazınmış,
ağaç almış yara,acaba ne oldu aşka?

1,
Denizle yüz yüze idik bir ara akşam sabah
Bir derdim olsa koşardım ona açmaya
Dertler genellikle olurdu aşk ve ayrılıktan
Sonra, paylaşırdım dalgalarla, yelken açardım
Kimseye çaktırmadan, yeni aşka koşardım.

Bir heyecandır başladı yeniden,
aşk bu,ne büyüleyici,
bir hayal ürünü sanki bir rüya
okşuyor içimi-olur ya;
çok ötelerden gelen
çiğdem menekşe kokulu yel.

Gidişinin gelişini bekledim,
gönlümdeydi yerin senin.
Ben kadehimi çoktan içtim,
dolu kaldı senin kadehin...

Getirdiğini gelişinle, götürdüm sanma
gidişinle ey sevgili
kalmıştır senden, gönülde; içten içe sızı
gözlerde üç beş, çekilmiş kare resmin
aşsan dağlar, denizler aşırı gidilse
silinmez, yaşar yâr anısı

Başkadır özellikleri ilklerin
Konu hep edilir
İlk adım ilk söz ilk bakış
ilk sevgili ilk öpücük ilk randevu
ilk bahar gibi, saymakla
Gelmez sonu

/otuz yıl sonra/

Denize
Açtığım beyaz yelkenler
Çoktan parçalandı kederden
Kırıldı asıldığım kürek