Şükrolsun Şiiri - Erdinç Öncü

Dostum…!
Düğünün çok önemliydi biliyor musun.
Ne façaydım düğününde
Hatırlıyor musun.

Bir ara sıkılmıştım
Kendimi sokağa atıp, yürümüştüm.
Suyunuzun başında bir afet gördüm,
Kiiiii; kendimi, beynimin içinde,
zonkluyor hissettim.
Bir döndü, …… tekrar döndü,
Yol almıştı ki, elindeki suyu döktü.
Dönüşünde öyle baktı,
Öyle baktı ki;
Yüreğini yüreğimin içine döktü.
Yanıyordum az kalsın.

Tabi sen bunları bilmiyorsun
Az kalsın aşık oluyordum.
Çocuklarımı gözlerimin önüne getiren
Tanrımıza şükrolsun.

12.09.2008