Süheyla 2 Şiiri - Ertuğrul Temizyürek

Çok yakynda pi?manlyk duyacaksyn
Söyledi?in sözlerden utanç duyacaksyn
Yüzüme bakamayacaksyn
Ama, mecburiyetten bakacaksyn
Ve o zaman
Kyzgyn baky?larymla kar?yla?acaksyn
Kin dolu gözlerimde ki syrry
Çözmeye çaly?acaksyn
Ama, hiçbir ?ey anlamayacaksyn
Ve kahrolacaksyn
Yüre?indeki fyrtynayla
Sürüklenip gideceksin
Ve bir garibanyn gönlünde
Demir atyp fyrtynanyn dinmesini bekleyeceksin
Gönül fyrtynan dinince
Onu da benim gibi
Terk edeceksin
Ynanyyorum ki
Pi?manlyk üstüne pi?manlyk ekleyeceksin

Ama, ben senin gibi kalpsiz olamadym
Yüre?imdeki ate?i söndürmeye çaly?madym
Bir öfkeye kapylyp resimleri yyrtmadym
Mektuplary yakmadym
Gururuma kar?y geldim
Sevgimi harcamadym

Oysa sen;
Unuttun birden geçmi?i
Yol verdin mazilere
Rüzgaryn fysyltysyny dinleyip
Estin sende delice

Sen bir kö?ede suskun
Ben karanly?a mahkum
Sen kin, öfke ate?iyle
Ben sevda ate?iyle yanyyorum

Gece bir gün biter
Ama, senin ate?in sönmez
Bu duygular içindeyken
Seni kimse sevmez