Suçluyum Şiiri - Değer Ulaş Turan

Öyle biriyim işte,
Kimi zaman gölgemden korkan
Karanlıktan değil ama
Aydınlıktan Saklanan.

Kime sorsam meçhulüm,
Kime versem sırrımı, ayandır.
Bilmeyenden
Bilmeden,
Serimi saran dumanlı bir yalnızlığım
Ah şu ben.

Sokakların yağmur rengine büründüğü
Suskunluğa sığınıp
Kaçıp da altına girip bilincimin güvenliğine
Kelimeler bulurum dost niyetine.

Sarılıp yalnızlığıma,
Elimde kara bir leke
Kâğıtları okşarken,
Sayfalar vurur asıl acıyı suratıma.

Sen,
Ah sen diyesim olur aynalara,
Bir bir dökülür yüzümün çatlakları
Hayal meyal bir suretti belki de çocuk neşesi gönlümde.

Ve ben,
Şimdi bir ben bile olamıyorum,
İnanç ve hayat kaçıyor ellerimden
Bir kum saati düşmanım olur

Savaşsam boşuna,
Kazansam, büyük bir yenilgi kapımda
Yine ben, bana kalan
Aklımın tezahüründe işte.

Nafile bir nefes,
Başka sevdalarda benliğim
Kim alırsa elinde kalırım
İstedikleri geçici bir heves.

Kanlı bir mendil yastık altıma sıkıştırdığım
Gizli bir özneyim işte,
Bu ben miyim?
Yükleminden habersiz.

Hangi cümle anlar ki beni,
Hangi kadın cümleme sahip
Kime aşk desem,
Kime kal desem,
Öznesi gizli
Fiili sakıncalı
Sıfatları yalan,
Tamlayamayan
Tamamlanmayan
Koca bir yalan

Bana kalan
Düşük bir cümle gibi işte
Hayat bu,
Neme gerek.

Ah ben,
Suçlular suçlusu,
Yargılayıp asın
Varlığım riyalarınızın,
Varlığım sahte rüyalarınızın kölesi olmazsa eger,
Asın beni, yok sayın.
Ah Şu ben.

Vazgeçtim işte,
Yokum artık.
Oyun bitti,
Kapandı perde.

Hangi palyaçonun hikayesi bu
Sahte alkışlar
Şanına şöhretine aldanışlar
Komedyalar,
Tragedyalar,
Ve nice masal soylu kahramanlar.

Anlayın işte,
Olmadım
Yoktum
Size kalan,
Bir hiçin
Yoktan iyi olması.

Yargılayın beni,
Asın,
Suçluyum işte
Suyun yatağını bulması kadar.