Yeryüzünde,
Bu kadar acı varken,
Açlık, sefalet yaşanırken...
İnsanlık,
En alt boyutunda,
Her türlü hezimete uğratılırken,
Benim kendimi,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bizim vazifemiz tüm yeryüzü halkını ıslah etmek değil Nasıf bey kardeşim. Bizim vazifemiz: İslamı şahsen yaşadıktan sonra emir ve yasaklarını en yakınımızdan başlayarak çevremize hal ve kal diliyle tebliğ etmektir. Malum, Allah-.c.c- bizlere kaldıramayacağımız külfetleri değil ancak kaldırabileceğimiz yükleri yükletmiştir.
Hayırlı sınavlar dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta