Dağ başı sevdalara sahip değilim.
Bu hal yansıyor yürüdüğüm sokaklara.
Dumanlıda olsa başım inkâr ederim.
Yorgunum yaslanacak yok bir duvarım.
Emin olamadım eminsizler arasında.
Kirli, paslı zihinlere aldandım kurnazdılar.
Hiç beklemezdim bu kadar uzağa düşmeyi.
Aynı yerde durdum da gurbetim, hep arar beni.
O dağ olmaz, bu dağ olsun yedi bitirdi.
Garibim bülbül gibi rüzgârın peşindeyim
Değişti rüzgarlar tanımadım bilmedim.
Oluk oluk akamayan yağmura hasret kaldım.
Buruşsa da anlım, çarpar hasret oldu vüsatım.
Herkese engel, kendimi bir taş sandırıldım.
Yağmurda ıslansam, niye suçlusu oldum.
Kenan Gezici 09/04/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 10.4.2025 14:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!