Suç Benim mi? Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

İçimdeki fırtına tohumlarını ben mi attım?
Kader, sen oynamadın mı içimle, dışımla?
Gözümden yaş akmasın diye, hep yumruğumu sıktım,
Yalancı kahkahalar savururken,
Sözüm ona mutluluk edalarında,
Ruhumu dibinden parçalayıp attım, gizlice.
Söyle; kendime böyle düşmansam suç benim mi?
Geleceğe dair bir ümit yoksa içimde,
Kalabalıkta bile bir aci gibi yalnız kaldıysam
Ana baba diye sarılıp, ortalarda kaldıysam
Söyle nankör kader suç benim mi?
Satır satır isyanımı beynime kazıdım,
Hep umutlu baktığım yerlerden, kazığın alâsını bulduysam,
Ne kullara, ne de akıp giden dakikalara bel bağlamadıysam,
Ya da bağlayıpta karşılığında; yağlı ipi bonumda bulduysam
Söyle zalim kader söyle suç benim mi?
Ellerim tir tir titreyip kaldıysa senelerce,
Duy Allahsız günler duy sesimi.
Ben beni imha ettiysem suç benim mi?
Ben ne ettim yıllara, ne dedim kullara?
Ne yaptım bilmeden alın yazıma?
Ben böyle çöplük kuşu olduysam suç benim mi?
Suç benimse verin ecelimi
Gidip dönmeyeyim geri?
Ölmek isteyipte ölemediysem söyle Azrail
Suç benim mi?