Sen;
Anılara tutsak oldun mu hiç?
Sabahlara kadar ağladığın oldumu,
İsyan ettin mi?
Yaşadığına, gecelere benim gibi,
Akşam olmadan sardımı benliğini,
Yalnızlık korkusu,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta