Sen, benim ettiğim duaların kabulü;
Kaybettiğim ruhumun yarısısındır belki de…
Kimliği belirsiz bir gece yarısı,
İsmini fısıldamak yıldızlara...
Sigara dumanlarımın arasındaki o düşünce bulutusun.
Kaç güneş battı seni bulmak için, saymadım.
Kaç ay bana yüzünü gösterdi bu yalnız gecelerde…
Meğerse gizliymiş silüetin, bu ay ışığında.
Kelimeler yanında buruk durur, sevgilim.
Ne bir aşk bahçesinden koparılmış gül,
Ne de hayali kaybolmamış bir çocuk gibi
Bağlanmak sana, yarınlar olmadan.
Belki bir af dilenirim son bir defa,
Ölmeden olmak için sana tutsak.
Dudaklarımda, ahı şahı belirsiz,
Dökülmek üzere tutuşmuşlar seni...
Zehravi
20.04.2025
Kayıt Tarihi : 20.4.2025 16:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!