Canım acıyor sevgili! !
Neden bilmek istermisin
içimdeki özlem çığ gibi büyüyor
Sensiz yüreğim yangınlara düşüyor
.....En çokta neye kızıyorum biliyormusun kendime.... ve seni kuralsizca seven kalbimee
...Çokkkk denedim vazgeçmek istedim...ama olmadı
Tertemiz bir aşk var yüreğimde
Su gibi duru ve sade
Ateş gibi yakıcı ve sicak
Rüzgâr gibi sert ve soğuk
...Eyyy sevgili
Bir bilsen sana karşı ne savaşlar verdiğimi
Bu ben değilimm biliyorum., çoktann sen olmuşumda sen bunu göremiyorsun, armudun sapı üzümün çöpü var diyorsun, bana karışma! benisorgulama! ben yaparım beni değiştiremezssin boşuna uğraşma! diyorsun ama sen yapma sen yaparsan ben giderim buralardan diyorsun ben seni çok sevmekten başka ne yaptımda bukadar üzerime basa basa eziyorsun bu yüreğimi sonrada ben çok seviyorum diyorsun... öyle yaa benim hiç bir söz hakkım yokken ben kimiim kii seni sorgulama yada kıskanma hakkına sahip sanıyorum kendimi ben kimim ne haddimede senin sözünden çıkıyorum... Ben kimimde seni ne hakla bu kadar çok sevmişim hangi sıfatla bukadar sahiplenmişim de bazı haklarım olabileceğine inandırmışım kendimi...benimkide sevgimi
Seni seviyorum...
...Beni sev demekti aslında. Senin ruhunda da benimki gibi bir ihtilal olsun, senin yüreğinden de kan aksın demekti. Sevdayı sen de tat ve zehir damarlarındaki kanı tatsın demekti.
Her seviyorum deyişinde sudaki aksine sarılmaktı aslında...Kendini eksik olanla tamamlamaya çalışmaktı.
Daha da acısı gerçek değildi bu. Bu yalan değilse bile bir hezeyandı.
Hayat uçsuz bucaksız bir deniz
ve ben denizin karşısında durmaya çalışan fırtınalar da hırçın dalgalarla boğuşmaktan çaresiz kalan ben ne kadar güçlü olmaya çalışsan da her firtina sonrasi hayatinn içinden Söke Söke en derine dibine kadar götürdüklerini asla geri alamayacağıni bilmek kadar hic birşey acitmiyor insanin canını duruldugunda hayat sükun güneşin savkinda hayat huzur sundukca firtina da boranda koparıp alacak birçok şeyi senden ve sığınacak bir yerin olmadığında en kuytu yerinde sakladığın nilüfer çiçeklerini koklamak varyaa bütün dünyaya bedel...
24 Ocak ·
Ilkdefa fark etmeden akiyor yaşlar gözümden ilkdefa duyuyorum kalbimin hickiriklarini sessiz çığlıklarını aşk fedakarlık ister sevgili anladim feda edecek artik hicbirseyim kalmadığını senin zaten feda edeceğin bişey yok hicbirsey için fedakarlığın yok çünkü bunun için insanda yürek olmalı.....
Ateşe attın yine yüreğimi
Yandı..yandıı..yandıı ve söndü
__Savur küllerimi şimdi savurda yok olsun herşey
__Kıvılcım kalmasın kül kalmasın.
__Kalmasinda yeniden alev almasın..
__Bunca yangına rağmen yaşıyor bu beden
Merhaba sevgili....
Bugün nasılsın.... mutlumusun bilmiyorum ama belki merak edersin ben sensiz nefes alamıyorum...
Herşeye baş kaldırmayı öğrendim herşeyle başa çıktım da sensiz yaşamayı başaramadım..
..dağıldım dağıldım toplanamadim; Sen nasılsın birbirimizden uzakta.?
Biliyorum sen ifade edemezsin duygularını ben ise avaz avaz haykırışlarımı duy diye yazıyorum.....
.....Asiligim artıyor yokluğunda deli poyrazlar gibi esiyorum.
Topladım bu sabah herşeyi
5 yıl sonra ilk defa topladım
Anılarımı acılarımı sevinçlerimi umutlarımı
Tek tek katlayıp koydum bavuluma olmadı
Öyle çırpındı ki yüreğim
Can bedeni terk edercesine kıvılcımlar düştü her bir tarafa
Sen gittinya karardı gökyüzü hasretin çöktü daha sen gitmeden yüreğime
gözlerimden öpüşünü özledim kokun sindi tenime
üşüyen ellerimde sıcaklığını hissettim uyku haram oldu gözlerime
Ey sevgili
Kokunu getirir rüzgarlar buram buram
Özlemin dolar içime her nefeste
Yüreğime dokundu sevdan
(yüreğine) dokundu (sevdam)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!