Yıprandığı gibi ütülemeden
Kaldırıma konan çul etme beni
Su-i zan etmeden, kötülemeden
Kendini boş sanan zül etme beni
Selleri andırır akışın senin
Deliye döndürür yakışın senin
Ateşi söndürür bakışın senin
Nâr büseli canan, kül etme beni
Ateşle mi dolu içi gözlerin
Avucumda cemre oldu közlerin
Yakar yüreğimi acı sözlerin
Kavrulup da yanan, çöl etme beni
Açtım ellerimi, güllerim beyaz
Boşamı gidecek ettiğim niyaz?
Herkese hava hoş bana mı ayaz?
Zemheride donan göl etme beni
Meydan senin diye hep azıp tozup
İçimde zincirli şeytanı çözüp
Onunla bir olup kafamı bozup
Fırtınalar sunan yel etme beni
Der Mikdatî! , Benim dünyamı yıkma
Susuyorum diye karşıma çıkma
Bana hasret olup canımı yakma
Yalnız seni anan kul etme beni
Kayıt Tarihi : 2.11.2006 00:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!