Su Alem Şiiri - Ahmet Arslan

Su alem,
Ben derya derim,
Sen damla…
Zifir sancıya düşe düşe,
Rengini alıyoruz, karanlığın…
…
Fırat’tan başlar hırçınlık,
Dupduru gökyüzünden sevdanın yükü yağar,
Göz ucunda toplanır,
Dövülmüş kıyılarında yalın ayak,
Şakaklarıma saplanır…
…
Gülmek adında parmak sayısı,
Gün ve geceye avuç açtığında umut,
Tırnaklarında taşıdığın ezikliği etime saydım,
Yok saydığımda yokluğun an olsun,
Acıtıp unutkanlığı, bu zulme katlansın diye…
…