Su Şiiri - Osman Miran

Hep aklıma takılmıştır, susuz Dünya nasıl olur?
Önce yaratılan nedir? Toprak mı yoksa su mudur?
Bazen de aklıma gelir, hayatın kaynağı nedir?
Ateş midir, kül müdür, ya da Toprak mı, su mudur?

Sonunda aklıma yattı, su hayatın kendisidir,
Önce yaratılan sudur, sona kalacak da sudur,
Su sihirli elementtir, görünen ve kaybolandır,
Katı, sıvı, gaz halleri, bunun açık ispatıdır.

Bilim insanları der ki, "Suyun hafızası vardır."
Şayet denilen doğruysa, insanoğluna yazıktır,
Hatırlarsa kendisine, yapılan tüm zulümleri,
Soracaktır teker teker, yapılanın hesabını.

Canlılara hayat veren, cansızlara şekil veren,
Temizleyen ve kirlenen, arınıp yeniden gelen,
Acı, tatlı, tuzlu akan, yağmur kar ve buzda olan,
Gerektiğinde öldüren, hayatın kaynağı sudur.

İsraf etme, boşa serpme! Suyu tasarruflu kullan,
Alırsa, suyu var eden, gider bak aklın yerinden,
Vahşi sulamayı bırak, suyu çekme çok derinden,
Kuraklık kapını çalsa, bunalırsın kederinden.

Narimiyim arınmayı, Derya denize dalmayı,
Rezzak daim etsin bize, su ile yoldaş olmayı,
Allah bizi uyarıyor, Mülk Suresi son ayette,
"Suyunuz çekiliverse, kim verecek yerden size."
Rabbimize şükredelim, suyumuzdan olmayalım,
Eğer haddi aştık ise, Yaradana sığınalım.

11.01.2022 09:12
İstanbul