Şarkın şehvet dürtüsünde
Balalar sehvenle kambur doğar
Uzadıkça seneler ağırlaşır kambur
Harsın kementini taşırlar boyunlarında
Umay’ın ruhu sızlar
Ku kuşunu gönderir
Ne zaman ki duydum seni
Aklım durdu
Titredi yüreğim
Elimde naçar çırpınmaya çalışan
Bir kuş gibiydin
Sarıp yaralarını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!