Ahlâkın bekçisi; hayâ(utanma)'dır. Bu bekçinin bir gün nöbet tutmaması hâlinde; kalp, karanlığın tèsiri altında, kendini kötülüklerden koruyamaz hâle gelir. Kalbin savunmasız kalması ise; bedenin topyekûn savunmasız kalması anlamına gelmektedir. Çünkü; tüm bedeni kalp yönetir. Kalp bozulursa; bedenin tüm işletim sistemi zarar görür... Kötülükleri engelleyen hayâ'dır. İnsanlığı felâkete sürükleyen ise, hayâsızlıktır. Bu yüzden herkesin utanmaya ihtiyacı vardır. Bu ihtiyaçtan da öte zorunluluktur. Çünkü; utanmazlık, insana her kötülüğü yaptırır.. Unutulmamalıdır ki; toplumları hayâ ayakta tutar, hayâsızlık ise; toplumları kemirerek acı bir şekilde yok eder... Utanan insanları dost edinin, çünkü onlardan zarar gelmez. Başımıza ne geliyorsa; utanmazlar yüzünden gelir !...
Sular kayalıklarda nurdan izler işliyor,
Engine sarkan gökler baştan başa yıldızlı..
Şimdi göğsümde kalbim çarpıyor hızlı hızlı.
Göklerden bir yıldızın gölgesi düşmüş suya



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta