Ne biçim dünyada yaşıyoruz biz,
Ahlâk, erdem diye yoktur tasası.
Varsıl, yoksul gibi, görünür yüzsüz,
Yüzsüzlük değil mi? Sözün kısası.
Dişi gibi erkek, erkek dişiler!
İşe kandırmakla başlar kişiler.
Ruhlara yapılan tutmuş aşılar,
Bulaşık dertlerin sanki yasası.
Talan edip mülkü, çekip giderler,
Önce bozar sonra, dua ederler,
Anlamsız konuda dava güderler,
Son oturdukları barış masası!
Emanete güven, kaldı mı acep?
Güveni sarsanlar duyar mı hicap?
Hakkın hak alması ediyor icap,
Almazsa doluyor, zulmün kasası.
Durmuş oğlu bunlar günlük konular,
Hangi hakkı saklar eski anılar?
Gün gelir gerçeği görür faniler,
Yüreğine çöker derdi tasası.
Hüseyin Durmuş 3
Kayıt Tarihi : 12.5.2025 07:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!