"Umutsuzluğun umut oluşu
Neler düşlemiştik, yoksa hayaldemiydik?
Dağlar yüce, yüksek mi, yüksek
Enginlere baktık tepelerden.
Ufukta güneşin doğuşunu adım, adım
görmek bir umuttu.
Aydınlığın tepemizde bizi kucaklarcasına
ısıtmıştı
Hiç gitmeyecek sanmıştık
İnsanlar pür neşe, telaş koşuşturmacalar.
Günün doğuşu ile yaşam hızla devam etmekte
Ovalar engin, ormanlar yeşil, çağlayan ırmakların şırıltısı, kuşların sesi
cırcır böceği yazın habercisi,
uçan kelebekler, karanfiller kırmızı, hiç solmayacak sanmıştık
Güneş uzaklaşıyor
elveda dercesine. sanki davetiye gönderiyor
karanlığa gel dercesine.
Zaman geldi vakit tamam hayat durmak üzere.
umutsuzluğun umut oluşu
Sözün bittiği yerde....
Kayıt Tarihi : 23.11.2013 21:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygu yüklü şiirinizi ve o güzel dost-şair yüreğinizi tebrik ediyorum..
Tam puanımla..
Saygı ve Selamlarımla..
TÜM YORUMLAR (1)