Büyüklerimiz; “cüsseleri büyük oldukları için mi? ” büyük söz söylemişlerdir. Yoksa! “Büyük söz söyleyenler mi, büyürler? ” ve büyük olurlar!
Büyüklük, kişiye göre değişen “göreceli” bir kavramdır. Göreceli olmayan yanı ise, “büyük sözler veya büyüklerin sözleri” ki; bunlara “ATA SÖZLERİ” denir, gerçekten büyük mânâlar taşırlar.
Bu sözleri; iyi dinleyen, iyi öğrenen, iyi anlayan ve hayat boyu yerinde ve doğru uygalayanlar.. birçok avantajlar sağlayarak, kısa bir zamanda; çok uzun zamanda kazanamayacağı birçok basamağı hızlı tırmanıp, bir çok makamlar, dereceler, imkânlar, mesafeler.. kazanırlar...
İşte, bu büyük sözlerden şiirleştirdiğim bir demeti, sizlerin istifadelerinize sunuyorum... Büyüklerin sözleri ve sözlerin büyükleri...(surprizsite.com / Şiir Romanı Kitabı’ından)
B Ü Y Ü K L E R İ N S Ö Z L E R İ! .. – 1
ŞİİR NO: 196 15-02-2010
KADER’e iman eden; KEDER’den emin olur,
İnananlar, mutludur; inanmayan kahrolur.
Çöplüklerde kargalar, kaya da, kartal olur...
Sabrın sonu, selâmet; sabreden, huzur bulur,
Bu Dünya, iş; Ahiret’se, ücretin yeridir,
Ahiret’teki ücret, Dünya’da da bellidir.
Hüda, sabredenlerle; her zaman.. beraberdir,
Kulun çektiği çile, affına vesiledir...
Dağ, dağa kavuşmaz da; kavuşanlar, insandır,
Dünya denen serabın, başı sonu yalandır.
Şehitten ve katilden; dökülen, ayni kandır,
Şehit, huzur içinde; katilse hüsrandadır...
Her zaman, büyük balık; küçük balığı, yutar,
Denizdeki çöpleri, dalga kıyıya atar.
Karışmayan kazan’ın, sonunda dibi tutar,
Kimine; sıkıntı, dert, kimine; rahat, batar! ..
Kurumuş dala, zamanı gelince.. su, yürür,
Rahman, karanlıkta; kara karıncayı görür.
İnsan; doğar, yaşar, gün gelir.. sonunda ölür,
Defter; Mizan’da açılır.. kul, gerçeği görür...
Gönül, RABB’in kapısı; ordan, kula seslenir,
İnsan; gah melekten, gah şeytandan esinlenir.
Kadının sinesinde, iki suna beslenir,
Her söz, ayni değildir; demiri, keser.. emir...
21-05-2005. SAAT: 18:50 Konak-İZMİR.
** ** **
B Ü Y Ü K L E R İ N S Ö Z L E R İ! .. – 2
ŞİİR NO: 197 14-02-2010
Dağ; ne kadar yüksekse, tepesine yol çıkar,
Toklar yer, açlar bakar; Kıyamet, ondan kopar;
İlmi olan, Rabb’ine; ilimsiz, puta tapar,
Alma, mazlûm ahını; sonu, feci çıkar...
Suyla dönen değirmende, bir şak-şak bulunur,
Bir motorun gücünü, aktaran kasnak olur.
Başarının ardında; azim, irade durur,
Yerde; en çukur yeri, bir damlacık su bulur...
Çatal, kaşık yere batmaz; aç’ı uyku tutmaz,
Bilenler, az konuşur; fakat, asla kül yutmaz.
İşleyen demir, ışıldar; fakat, hiç pas tutmaz,
Şeytan’ı, çok sevindirir KİN; kızdırır, NAMAZ...
Lütûflar, Allah’tansa; günahlar, nefistendir,
Rahman; dilerse alçaltır, dilerse yükseltir;
Geçen gün, bir tecrübe; yarın ise fırsattır,
İyi kullanan için; fırsat, bir ganimettir...
Kancası yem’siz bir olta; asla balık tutmaz,
Bismillah’sız bir işde, kimse bereket bulmaz.
Cilve sevindirir, aşığı; usandırır.. naz,
Her gönül bir okyanus, içindeki bilinmez...
14-02-2010 SAAT: 05:10 Konak- İZMİR.
Kayıt Tarihi : 3.3.2014 16:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!