Sözler 1 Şiiri - Derin Akkurt

Sözler...
Birbirine yakın
çocuklar gibi aynı yurtta,
boynu bükük ve yarım kalmış sözler...
Yine yetimler yine öksüzler...
Sözler...

Gece yarısı acılı dönüşler uykuda.
Başka bir mırıltı başka bir ses...
Herkes uyuyor gibi yapsa da
bu bir rüya olsa dedikleri gerçekler var.

Okyanusun ortasında
dalgalarla boğuşan bir sal...
Derinlerde; yitik,
unutulmaya bırakılmış enkazlar...
Gizeminde; hayata küskün
hikayelerin buruk mısraları,
şakaklara birikmiş ukdeler,
yürekte keskin bir tayma:
Sözler...

Yüzüme kapanan kapı:
Sanki bir başka iklimin toz fırtınası...
Güneş soğudu.
Kış şiddetli geçecek.
Karanlık günler takvimde sıralanırken,
sahte bir güneş gibi ayma!
Kaç günü çiftçinin yeni senesi gibi bekledim.
Her sene bir bahanem olma!
Anızları yakmadım bu defa.
Vurup yalnızlığımı dağdan dağa,
Sefer Ayı'nda sadaka dağıtırcasına...
Bekliyorum bu düşüşün sona ermesini.
D ve C vitaminleri ayakta tutuyor beni.
Ya eksik cümlelerim?
Ya yoluna serdiğim bu gözler?
Yine duyuramadığım,
Sözler...

Baharatların toz haline getirildiği,
kıvamdan farkımız ne?
Bir üfleseler savrulmaya hazır değil miyiz?
Tütününden özlemi güçlenmiş çoban...
Yalıncak bir kurt pençesinde nazlı kuzu...
Çatallaşmış kırık sesler yaylada süzülürken,
mutsuz ve donuk benizler yollara koyuluyor.
Ve sürüden bir baş daha düşüyor!
Sarp kayalıklarda süzülen bir börküt pençesinde
can çekişen,
Sözler...

Bu donuk ve savunmasız bakış kimin eseri?
Hakkımda sorulan sorular yetmedi mi?
Yedi gün, yedi buyruk erleri...
Sokaklarda doksanlı yılların özlemi...
Her şeyi aleyhinde biriktirip
vicdanına eklenen ağır müebbetler...
Ve nihayet bizim için bahar geldi derken
bir beşlik daha çaktı takvim şafağıma!
Döküldü güz yaprakları gibi;
Sözler...

Ölümün siyaha boyanmış devriyeleri,
unutulmuş yüreklerin sisli sokaklarında dolaşıyor.
Çığlık atan bir çocuğun sesi duyulsa da
sokağın karanlığı çığlığını bastırıyor.
Bir bir saydı bu taşları mahalledeki her deli.
Ezdiğim kaldırımlar şahit voltama.
Ben medcezir misali git ve geli,
dolunayda doldurmuşum çantama.
Yaymacılar soğuk bir iç çekiş dağıtıyor.
Yavaşça dönen bir motor, kırılan bir vazo...
Karanlık odalardan dışarı fırlıyor:
Sert kapanan bir kapı sesi yankılanıyor!
Ve her şey baştan başlıyor.
Yine, yeni, yeniden,
Sözler...
Sözler...